بایگانی اسفند ۱۳۹۵

شاید برای شما هم پیش آمده باشد که در ساختمان محل سکونت با مالکانی رو به رو شوید که در پرداخت مبالغی که به عنوان شارژ یا هزینه‌های تعیین شده برای نگهداری ساختمان، کوتاهی می‌کنند؛ اما قانون برای این موضوع راهکارهایی پیش‌بینی کرده است.

در ماده یک این قانون آمده است که برای ساختمان قسمت‌های اختصاصی و مشاع تعریف شده است که قواعد ناظر بر هرکدام متفاوت است.

در ماده ۲ این قانون گفته شده است که قسمت‌های مشترک مذکور در این قانون عبارت از قسمت‌هایی از ساختمان است که حق استفاده از آن منحصر به یک یا چند آپارتمان یا محل پیشه مخصوص نبوده و به کلیه مالکین به نسبت قسمت اختصاصی آنها تعلق می‌گیرد؛ به طور کلی قسمت‌هایی که برای استفاده اختصاصی تشخیص داده نشده است یا در اسناد مالکیت، ملک اختصاصی یک یا چند نفر از مالکین تلقی نشده است، از قسمت‌های مشترک محسوب می‌شود؛ مگر آن که تعلق آن به قسمت معینی بر طبق عرف و عادت محل مورد تردید نباشد.

هزینه قسمت‌های اختصاصی به طور کامل به عهده مالک است.

در قانون پرداخت هزینه مشاعات نیز متفاوت است به طوری که برخی قسمت‌های مشاع ساختمان فقط توسط برخی طبقات استفاده می‌شود مانند حیاط، استخر و... در این میان هزینه نگهداری به عهده کسانی است که از این قسمت‌ها استفاده می‌کنند.

البته در قانون برای مشاعاتی که همه اهالی ساختمان از آن استفاده می‌کنند نیز پیش‌بینی کرده است که هزینه نگهداری آن به مساوی یا بر اساس متراژ محل سکونت تعیین می‌شود که تعیین آن به عهده مجمع عمومی مالکان ساختمان است

در ماده ۵ این قانون ذکر شده است، در صورتی که تعداد مالکین از سه نفر تجاوز کند، مجمع عمومی مالکین تشکیل می‌شود.

در ماده ۶ ذکر شده است که زمان تشکیل مجمع عمومی مالکین اعم از عادی یا فوق‌العاده‌، در مواردی که توافقنامه‌ای بین مالکین تنظیم نشده است‌ به موجب اکثریت مطلق آرای مالکینی خواهد بود که بیش از نصف‌ مساحت تمام قسمت‌های اختصاصی را مالک باشند و در صورت ‌عدم حصول اکثریت مزبور، زمان تشکیل مجمع عمومی با تصمیم‌ حداقل سه نفر از مالکین تعیین خواهد شد.